Yaşamadık ki Ölelim
Düþ içinde yaþam
Yaþam içinde düþ görmektir hayat
Hep bir gün sonraya kurulan
Ama hiç çalmayan bir saat gibi
Hani bir çalsa belki uyanacaksýn
Dünya denilen rüyadan...
Ölmek ne hazin bir öðretilmiþliktir
Adýndan bile korkulan
Doðmadan evvel sanki orada deðilmiþsin gibi
Yaþamýn sonu diye anlatýlan...
Ben mesela
Hiç korkmadým ölümden
Tüm korkularý dünyada edindiðimden
Kaybetme korkusu gibi
Hiç benim olmayaný kaybetmekten
Daha çok korkmadým ölümden...
Hayat mesela
Ne kadarý bizim ki
Kaybetmekten korkulan...
Dilediðimizi yaþayacak kadar özgür
Ýstediðimizin yanýnda olacak kadar cesur
Ve ruhumuzun özünü yansýtacak kadar
Özgün müyüz de
Yaþýyoruz diyelim...
Ben hiç korkmadým ölümden
Belki ötelerde uyuyor ruhumuz
Belki bir rüyadýr yaþadýðýmýzý sandýðýmýz
Belki ölmek dediðin uyanmaktýr aslýnda
Bir kabustan ...
Olamýyorsak sevdiðimizin yanýnda
En zor anýnda
Hiç olmamýþýz biz aslýnda...
Yaþamadýk ki ölelim azizim
Yaþamadýk ki ölelim...
Çaðdaþ DURMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.