Ketum
Beni her öldürdüðünde yüzüme bir çentik atar zaman
Sadistçe bir zevk midir daha ne kadar öldürmesi gerektiðini mi hesaplýyor bilmiyorum
Aðzýmde kirli ve eskimiþ kelimelerin kekremsi tadý
Hayatýn kirli dumaný loþ beynimin bazý damarlarýný týkamýþ
Bir kaç duygu kalbimin tavandandan sarkýk
Güzel bir þeyler vardý hala var ama ben yeterince yoktum hala yokum
Bir sis hep kendisiyle oynaþmamý istiyor ve daha kötüsü o sis bir parçam ya da kalbim güzellikleri taþýyamayacak kadar yorgun
Kalemim ruhumun kekeme dili ve yokuþ yukarý bir gayret içinde
Patlamýþ bir lastik gibiyim yol almalýyým ama olasýklar yollarýmý kilitlemiþ
Bataklýða alýþmýþ yanýma el uzatýyorum sýk sýk diðer elimde kurumuþ çiçekler ve gözbebeklerimde hesap kitap yapan ben
Kötü bir öðretmenim kendine hiç bir þey öðretemeyen
Kötü bir öðrenciyim öðrendiklerini umursamayan
Beynimi forsa yapýp sürekli kýrbaçlýyorum
Her kýrbaçta yolumu biraz daha kaybedip
Hiç suçu olmayan pusulama küfrederek
Bütün limanlar yanmalý anladým
Boþaltamadýysam aðýr yükümü bütün limanlar yanmalý
Yaþayamadýysam ve ölemediysem hakkýnca
Gözbebeklerime bakan çýðlýklarýný duymalý limanlarýn
Kusursuz bir savaþýn siperlerine saklamalýyým kendimi o an
Sadece kendime ketum olduðumu anlayarak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.