Kavuşmak
Bugün bu ayrýlýða son vereceðim
Göreceksin...
Bu korkunç karanlýklardan çýkýp
Ölümsüz güzelliðinde son bulacak ellerim.
Gökyüzünün üstüme aðýrlýk gibi çöktüðü
Yumruklanmýþ gibi hissettiðim
Sabahlarýn acýsýný sana hüzünlü bir þarký ile söyleyeceðim.
Bakma þimdi böyle olduðuma
Ýçimde tarifsiz bir yaþama sevinci var
Bütün ýþýklarým sensin
Sende aydýnlanýyorum.
Bir yaðmur ol tüm bedenime
Sýrýlsýklam yað üstüme üþüsün titresin her yerim.
Sonra dudaklarýnla en büyük hazlarý ver bana.
Þimdi senin için söylenecek bütün güzellikleri karþýna çýkýp söylemek istiyorum.
Bir vapurdan atlayýp deniz kýyýsýna yüzdüðümü
Ýstasyon kapýlarýnýn antik güzel bir kadýn heykelinin önüne açýldýðý o an,
bir kez daha sana bütünlendiðimi...
Geçmiþ zamanlarýn acýsýný
Saçlarýnýn dudaklarýmý okþayan yerine,
fýsýldayarak söylemek istiyorum.
Bekle beni...
En çýldýrtýcý en tahrik edici sözlerle
Geliyorum karþýna.
Ýbrahim Çalýkoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çalıkoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.