NEDEN HEP BİZİZ ?
Günler geceler bile, kýsalýp uzuyorken.
Neden kaderlerimiz, deðiþmeden duruyor.
Gün ýþýðý vurunca, buzlarý çözüyorken.
Hayat en zor soruyu, neden bize soruyor ?
Býktým usandým artýk, cevap verip durmaktan.
Kimse bir þey sormasýn, bana artýk ne olur.
Vazgeçsin kara bahtým, sillesini vurmaktan.
Hiç boþ yere yormasýn, beni artýk ne olur.
Alttan aldýkça altta kalan neden hep biziz ?
Kapýlarý boþ yere çalan neden hep biziz ?
Çalan, çýrpan, zulmeden, takdire þayan gerçek.
Hayatý baþtan sona yalan neden hep biziz ?
Býktým usandým artýk, cevap verip durmaktan.
Kimse bir þey sormasýn, bana artýk ne olur.
Vazgeçsin kara bahtým, sillesini vurmaktan.
Hiç boþ yere yormasýn, beni artýk ne olur.
Yol verdiklerimizden, dönüp bakan bile yok.
Kapý ne, telefona dahi çýkan bile yok.
Gönül saraylarýna, bizi sokan bile yok.
Her yerde hep en sona kalan neden hep biziz ?
Býktým usandým artýk, cevap verip durmaktan.
Kimse bir þey sormasýn, bana artýk ne olur.
Vazgeçsin kara bahtým, sillesini vurmaktan.
Hiç boþ yere yormasýn, beni artýk ne olur.
(Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.