þöyle bir uzansam önce ayak izlerine deðer ellerim sanki bir iki adým daha yetiþsem göðü deler
ve kamaþtýrmasan gözlerimi böyle direk ele verir kendini bulandýrýlmýþ bir hasret onca durak , bunca heves
iç kýyan cümlelerinde hayatýn hüzün ve eðreti bir güz senfonisi þimdi ömrüm ve ruhum cam kesiði
ama üzülme kalbim yine de sen kalabalýðýnda aklýmda biz , fikrimde uçurtma yarýsý eskimiþ bir nefesle yorgun o baharý soruyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
buzul dünya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.