Ne gülümsemek var, Sayende, ne anýlar, Eylül oldun Hüzün oldun Çöktün üzerime Beni de kendine benzettin Senin gibi kasvet doluyum Her eylül hüzün dönemim. On bir ayla barýþýyorum, Hicran, hüzün, yalnýzlýk, Eylül’ü yaþýyorum!..
Söyleyin hadi dostlar Gönül kýrdým mý yine, Kimi üzdüm, Acý verdim mi yine? Eylül’e benzeyerek, Hüzne daldým mý yine? Eylülde içim sýzlar, Geçmiþ eylüller bende, Nüksediyor her gece! Yapraðý sevmeyen þu, Eylül’ü yaþýyorum!..
O vefasýz bakýþlar Eylülü hatýrlatýr, Anýlarý aðlatýr. Her eylül biraz hüzün, Biraz göç zamaný mý? Emircan’a hüzünün, Çöküþün devraný mý? Gýtmek imtihaný mý? Gidin göçmen kuþlarý, Eylül’ü yaþýyorum!.. 03.9.2024 Emir Þýktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emir ŞIKTAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.