bir eylül öðlesiydi güneþ biriktiriyordu bütün çýkmaz sokaklar ellerim kýpýrtýsýz saçlarým darmadaðýnýk yürüyordum kapkara bir köpek bana bakýyordu gölgesi olmalýydý eylülün ya da yalnýzlýðýmýn çýkmaz bir sokaktý girdiðim ben yine de çýkacakmýþ gibi yürüyordum sarý’lýydý dört bir yaným birileri üzgün yüzlerini bu sokaða terkedip gitmiþti çýkmaz bir sokaktý ama ben yüzüne çýkacaðýný bilerek usul usul yürüyordum
usul usul söyleniyordu içim yalnýz deðilim sensizim
hulyaperest
(dörteylül2024)
Sosyal Medyada Paylaşın:
hulyaperest Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.