Kastım var artık kendime

Anýlar çýð gibi çöker üstüme
Zamanlý zamansýz dertlenirim efkar düþer gönlüme
Geceler sýrdaþým olmuþ uyku haramdýr gözlerime
Tat vermiyor hayat bana kastým var artýk kendime

Uyanasým gelmiyor yeni bir güne
Romantik gelmiyor yaðmur altýnda ýslanmak bile
huzur vermiyor güneþin doðuþunu izlesem de
Kahrediyorum hayatýma kastým var artýk kendime...

Ben böyle deðildim eskiden senden sonra oldum
Yitirdim umudumu yokluðunda kayboldum
Aþkýn kör etti gözlerimi benliðimi unuttum
Umurumda deðil yaþamak kastým var artýk kendime

Verdiðin sözleri unutman yaktý canýmý
Seviyorum demiþtin, demek ki hepsi yalandý
Senin gibi sevene yakýþanda yarý yolda koymaktý
Nasýl inandýmsa sana kastým var artýk kendime

Gene de beddua etmiyorum sana tek kelime
Düþürdün beni sen dilden dile
Elbet anlarsýn hataný ettiðini sende çekince
Seni sevmekle suçlu benim kastým var artýk kendime ...

Vefasýzmýþsýn bunu çok geç anladým ...
Körmüþ gözlerim güzelliðine kandým
Gidiþinle bir kez deðil bin yerimden býçaklandým
Ölümü hak ettim ben kastým var artýk kendime

Duyarsan kara haberimi sakýn ola dökme göz yaþýný
Piþman olursan týka yine vicdanýnýn sesine kulaklarýný
Ahirete kalsýn hesabýmýz sen yaþa doyasýya hayatýný
Yolculuk beni bekler þimdi , kastým var artýk kendime

11.05.2003 BaRuT
Sosyal Medyada Paylaşın: