NASİHAT
Hatýrladýkça mazideki günlerimi ben
Kalbimde bir sýzý duyarým birden
Bir an düþündüm! kendi kendime
Güçsüz ,mutsuz ,ümitsiz biriyim ben
Ýlk bakýþta hayat benim için ,gül pembe idi
Birde baktým ki !o gül pembe ,diken oluverdi
Alýp koklamak istediðimde ,
Batýnca yüreðimi geliverdi.
Bundan sonra güvencim yok , güle pembeye
Sýzýsý yüreðimde yer eder diye
Güven olmasa da, yine meyil var
Belki dikensiz, gül vardýr diye
Zaman geçse de o dikenin ,izi gitmiyor
Diken öldü artýk, kalbe batmýyor
Kendi öldü geride hayali kaldý
O hayalet ! beynimden çýkýp gitmiyor
Eyvah! eyvah ! hele þu hale bakýn
Bakýn bakýn da, siz düþmen sakýn
Dikeni gül diye koklamayasýnýz
Bir dost olarak, size son nasihatým .
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.