GÖNÜL
Gönül, enginlere sýðmaz taþarsýn
Kalplerde kapanmaz, yara açarsýn
Benliðine dönmekten ,neden kaçarsýn
Aslýna rücû et, sen deli gönül .
Arayan bulurmuþ, gerçek mevlâsýn
Býrak ahmaklarý ,dünyaya dalsýn
Sende yunus gibi ,mesrur olasýn
Vazgeç eðlenmekten sen deli gönül
Ýmanýn var ise ,kaderimize
Mevlâdan gelecek mükâfat bize
Huzuru mahþerde yüce meclise
Orada mekanýný gör ara gönül
Bu dünya fanidir! gelip geçici
Görünür insana hep cici bici
Allah’ýn emri bu ,hem aldatýcý
Hakikatý bilde uslan be gönül
Gönül niye daldýn ! Âbu gaflete
Muhtaçsýn her daim ,nuru ahmete
Ümmet olmaya çalýþ ! ol Muhammed’e
Orada mekanýný ,sor ara gönül .
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.