Fırtına

Topraða düþen son yaprak,
Uçtu gitti, rüzgârla birlikte.
Fýrtýna koptu gönlümde,
Yaðmur yaðdý gözlerimden.

Bu dünyada kaldý geride,
Yok olup giden günler.
Aþk dolu þiirlere dönüþtü,
Hasretler ve özlemler.

Karanlýkta kaybolup giden,
Beni bekleyen hayaller.
Hüzünle dolu satýrlar,
Yeni þafaklara iþaret eder.

Nasýl oldu anlamadým,
Ömrüm soldu vakitsizce.
Ruhumda tek çýðlýðým kaldý,
Fýrtýnalar içinde sürüklenerek.
Sosyal Medyada Paylaşın: