Önceleri çocuktu, dertsiz çok hoþtu gönül Dolu dizgin dertle doldu, evvel boþtu gönül Bir zamanlar þelaleler gibi coþtu gönül Þimdi bir umutla boþ hayâle koþtu gönül
Irmak misali taþtý, neden boþaldý gönül Uzun ve dertli aktý, kurudu kaldý gönül Önce coþkun ýrmaktý, durgunluk aldý gönül Önünü görmez iken hayâle daldý gönül
Þimdi kurutuldu, topraða yem oldu gönül Deli gönül soldu, bitkiye dem oldu gönül Akan suyu boldu, ýrmaða nem oldu gönül Bana böyle noldu, neden verem oldu gönül
Kürþat AK
Sosyal Medyada Paylaşın:
ak şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.