Yoksulun Sessiz Çığlığı

Zaman aðýr, yükler daha da aðýr,
Her gün bir savaþ, her gün yanar bir baðýr.
Ekmek parasý kazanmak zor, umutlar kýrýk,
Gözler karanlýk, yürekler hepten yanýk.
Pahalýlýk kemirir, ruhu azar azar,
Her adýmda bir tökezleme, her nefeste sýzýlar.
Bir damla suyu özler, bir yudum ekmeði,
Yoksulluðun sesi, dolduruyor her þarkýyý
Ellerde nasýr, kalplerde hüzün,
Bu dünya böyle mi gidecek, nerede çözüm?
Çocuklar aç, umutlar sönük, hayaller yarým,
Her gün biraz daha zorlaþýyor yaþam
Güneþ doðar mý, karanlýk biter mi?
Yoksulun rüyasý, bir gün gerçeðe döner mi?
Bir umut var kýpýr kýpýr içimizde gizli,
Belki de yakýndýr, deðiþir bu dizi.
Ama bugün, yokluðun pençesinde,
Yoksulun sessiz çýðlýðý, yankýlanýyor her yerde
Bir umut ýþýðý, bir sabah, bir mevsimde
Sevinç çýðlýklarý dolar gariban evlerde

Sosyal Medyada Paylaşın: