Gönül; esti yeller gibi yaþarken
Yýllar bitivermiþ kime ne deyim
Hayal kurup ardý sýra koþarken
Ömür yitivermiþ kime ne deyim
Yaþ, aldýkça ferli fersiz kanýmla
Niza ettim haylaz olan yanýmla
Halleþirken mazi olan dünümle
Ömür bitivermiþ kime ne deyim
Ömrü; tüketiyor, acý gam keder
Herkese bir deðil, zalim o kader
Olurken garibanýn hayatý heder
Ömür bitivermiþ kime ne deyim
Keder hepten garipleri vuruyor
Vurgun yiyenleri sitem yoruyor
Hak der isen hele nehir kuruyor
Ömür bitivermiþ kime ne deyim
Geçen günler; acý, dolu olsa da
Buruk sevgi, azar azar gelse de
Soyka kader; gizli gizli gülse de
Ömür bitivermiþ kime ne deyim
Sýrrý hayat çözülmeden bitecek
Kader, biraz gülse o da yetecek
Sanki böyle geldi böyle gidecek
Derken ömür bitti kime ne deyim
Gönül deh deh diyor nasýl edeyim ..
H.C.ÖRS, Ankara - 01.09.2024 (11:15) (A - 368)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.