Melek Yüzlü Şeytanlar

Melek yüzlü þeytanlar dolaþýyordu þehrin sokaklarýnda,
Parlayan gözleriyle geceyi yalanla süsleyip,
Gözlerinde umut, dudaklarýnda ise sinsi sýrlar,
Sokaklarý karanlýk, adýmlarý gizli, hep peþindeydi.

Karanlýk köþelerde gizlenen hayallerin peþinden,
Sahte gülüþler saklýydý, zehrin içinde tatlý bir melodi,
Melek yüzlü þeytanlar, senin en karanlýk düþlerin,
Karanlýk bir sevdayla sarmalanmýþ, her köþede saklý.

Gökyüzü alacakaranlýk, bulutlar siyah bir örtü,
Sokaklarda dolaþan her adým, bir yürek kýrýklýðýna,
Melek yüzlü þeytanlar, hikayenin en karanlýk sayfasýnda,
Aþkla yoðrulmuþ bir ihanetin, unutulmaz adýmlarý.

Çiçekler solmuþ, renkler solmuþ, gece kapalý bir örtü,
Þehir, sesizliðin içinde bir büyüye dönüþmüþ,
Melek yüzlü þeytanlarýn dansý, bir rüyanýn derinlerinde,
Karanlýk düþünceler, senin gözlerinde yankýlanmýþ.

Bir dokunuþlarý bile, kan terli, ruhlarý titrek,
Sokaklarda izleri, birer hatýra gibi,
Melek yüzlü þeytanlar, þehrin göðsünde birer yara,
Sevdayla bezenmiþ, yalanlarla örülmüþ.

Zamanla geçer bu rüya, yok olur, savrulur rüzgarla,
Ama geride kalýr, her köþede bir iz, bir çýðlýk,
Melek yüzlü þeytanlar, birer efsane gibi þehirde,
Her adýmda yankýlanan, unutulmaz bir hüzünle.
Sosyal Medyada Paylaşın: