Yaz mevsimi açýnca, Þuh dünyaya gözümü. Binbir renkli çiçekler Eþsiz desenler ile, Beslediler özümü. Envai tür güzel kuþ. Kelebek uçus uçuþ. Yoktu korkutan-kaçýþ. Çimen sarmýþ düzümü.
Uzun ömür yüz küsur . Yani bildiðin asýr. Yine nihayet ölüm. Kapanacak son bölüm. Hep þaþaalý deðil ki; Ýnsan ömrü dört mevsim. Nihayetinde sýnav Yazmýþ kaderi yazan. Yaz da doðsan son hazan.
Anlamazsýn dediler; Yaz çocuðu ne bilsin? Hüzün denen gerçeði. Sanki dünyalý deðil. Keder ona uðramaz. Caný olandan farklý. Oysa felek çok adil. Olsa da dünya çarklý.
Ýþte dört mevsim insan. Gecmiþi dikkatle an. Olacak göçüp giden. Vardýr iyilik eden. Vicdanýn kanýyorsa Elbette birlikte yan. Ýyilik et dursun kan. Bir girdin içeriye, Ýki kapýlý bu han.
Unutma!..
Mutluluk ellerinde. Ýyilik dillerinde. Sevgi denen güzel haz. Dinlemez sonbahar-yaz. Bilesin uzun yaþam . Yüz küsur dan daha az. Uzat eli sevgiyle. Bahset dosttan övgüyle. Kim ne söyler söylesin. Ýçinden geleni yaz.
Emine Balý Oðuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
neneh. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.