Hüzünlü Sokaklar

Sokaklarda yankýlanýr adýn,
Bir rüzgarýn fýsýldadýðý gibi sessiz.
Gözlerim yorgun, yüreðim çaresiz,
Hüzünlü sokaklarda kaybolan bir aþk.

Adýmlarýmýz bir zamanlar iz býraktý,
Þimdi yalnýzlýkta kaybolan bir ses,
Gözlerimde bir zamanýn yorgun resmi,
Ve eski caddelerde yürüyen bir hayal.

Köþe baþlarýnda bekleyen gölgeler,
Seninle bir aný paylaþýyor gibi.
Kýþýn sert soðuklarýnda bile,
Ýçimi ýsýtan bir hatýra arýyor.

Sokak lambalarýnýn solgun ýþýðýnda,
Yüzümde bir gülümseme, gözlerimde yaþ.
Bir zamanlar bahar kokan bu yollar,
Þimdi hüzünle kaplý, sessiz ve yalnýz.

Kalkýp her gün senin izlerini sürsem de,
Bulduðum tek þey hatýralarýn sessizliði.
Hüzünlü sokaklarda adýný duyduðumda,
Bir zamanlar var olan aþkýn yankýsý.

Yüzümde bir masumiyet kalmadý,
Yalnýzca hüzün ve eski bir özlem.
Her köþede, her adýmda seni ararken,
Sokaklar, aþkýmýzýn sessiz tanýklarý.

15.04.2013 BaRuT
Sosyal Medyada Paylaşın: