Asla yalnýz içmem ben içerken Kimse yoksa masamda Bir bardak deniz suyu Mutlak taþýrým yanýmda....
Bir kadehi ikiye böler Kendim sek içerken Karþý kadehe koyarým deniz suyunu Mey ile buluþunca dalgalanýp Bulanýrken sularý Zamanla durulur Durulmanýn hazýna varýr...
Asla yalnýz içmem ben içerken Özellikle rakýyý Yüreðimde demlerim kendimi Deniz boðulurken kadehte Anason ve mil kokusu Karýþýr birbirine....
Kaç kiþiyi boðduysa Ve kaç kiþi vurgun yediyse sularýnda Kusar deniz....
Sen vurgun görmemiþsin derim Hiç daldýn mý bir çift göze Ve inandýn mý bir söze ? Dal da gör Vurgun nasýl yenilirmiþ. Ölmek ne ki yanýnda Ya da boðulmak Bir sefere mahsus acý Acý mýdýr yanýnda ?
Kaldýramýyorsan Ýçmeyeceksin arkadaþ Güvenmeyeceksin Suyun kaldýrma kuvvetine....
Sen denizsin Ben ise Bendeniz....
Çaðdaþ DURMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çağdaş Durmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.