Anadolu 'm

Uykusuz gecelerin fermaný boyunlarýnda.

Hainlerdi, eþkiyalardý, casuslardý;

Umursamaz bir Sultan ’ýn

Elinde oyuncak oldu Anadolu ’m.

Açtýlar, çarýksýzdýlar, umutsuzdular.

Yanýyordu, hýrpalanýyordu, silkeleniyordu;

Ýþgal altýndaydý Anadolu ’m.

Dimdikti baþlarý direniþteki kadýnlarýmýzýn.

Gafildi saray, teslim oldu Sultan.

Gelip geçen mevsimler esaret kokuyordu.

Bir yiðit, bileði bükülmeyen;

Týpký, Anadolu ’mun insaný gibi,

Dedem Korkut Masallarý ’ndaki gibi...

Yedibaþlý ejderhayý,

Tepegözlü devi yendi.

O, Mustafa Kemal ’di...

Sonra "O";

Türkiye Cumhuriyeti ’nin kurucu Ata ’sý,

Ebediyete kadar, Atatürkümüz oldu.

Cahit Fýkýrkoca
30.08.2024, Anýtkabir/Ankara






Sosyal Medyada Paylaşın: