Vê carê pelên þaxên xwe dirijîne
Demsala payîzê têk çûye
Rojê hemû germ kir
Deriyê xewnên þîn di kenê min de vebû
Rabûna xewnên min ên bextewar qediya
Baranên þahiyê bi hejmareke mezin bariyan
Erd bi bereket bû
kulîlkên porteqalî vedibin
Ji qermiçên te ber bi qermiçên min re rebenek çêbû
Bayê sar rawestiya
Xemgîniya avhewayê qediya
Kulîlkên Nêrgiz ji qatên lêvên min ber bi sînorên çola lêvên min ve diçûn...
Vê carê çol di nav yek gewriyek qûmê de winda bû
Oases bê demsalî kesk bûn
Çem bê baran diherikin
Ji çiyan bêhna binefþî, binefþî, hingiv dihat
Hesret li vir û wir heliyaye
Demsalên payîzê tên terikandin
Sirgûnî bêpar ma
Dilê te ji dilê min re bûye wacib û tarîtiya kulma kenê te bûye parêzgerê xemgîniya min...
Vê carê kamera bi ronahiya heyvê ya dinyayê hat ronîkirin
Pêl sekinîn.
Erd bi masiyan ket
Asûman li ser baskê çûkekê hat gulebarankirin
Kulîlkên gulberojê di dilê tariyê de vedibûn
Ji ber berfa ku nebarî dilopên berfê giriyan
Zindan têne mohrkirin
Azadî di lêdana dilê min de bi esîrtiya sînga min ket...
Vê carê tu evîndarê min bû...
Dilê min bûye agirê dilê te
Kenên min her kêlî dibûn xeyalên rengîn
Beytên min bilbilên bêdeng ji kenê te yê þad re hiþtin
Xeyalên te di xeyalên min de hatine girtin
Xemgînî di nav pelikên lêvên min de, bi êþa çavan dagirtî
Û
vê carê tu
tu ketî evîndarê min...
20240313
Êþa Gulê...
Arþîv
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.