Yitik Hatıralar Vadisi

Vadilerden esen bir rüzgarla uyandým,
Kelebekler süzülürken, bir anýnýn peþine takýldým,
Týrtýllar çayýrlarda gezerken, ben de onlara katýldým,
Eskiden mantar aradýðýmýz günleri anýmsadým,
O günler kayýp, ama hatýralarýmda hep canlý;

Gavur pancarlarý kayalarýn arasýndan çýkmýþ,
Çiriþlerin sarý çiçekleri, birer hatýra gibi,
Bulutlar yaðmur taþýr, sanki eski dostlar gibi,
Turaçlarýn ötüþü, akþamýn habercisi,
Bu vadide her þey, bir zamanlar olduðu gibi;

Eskiden bu vadide yürürken hissettiðim huzur,
Þimdi sadece bir hüzün olarak var,
Ama yine de burada, o eski günlerin izleri,
Doðanýn kucaðýnda, kendimi buluyorum yeniden,
Her þey, bir zamanlar olduðu gibi, ama bir o kadar da farklý;

Rüzgarýn taþýdýðý hatýralarla dolu bir dünya,
Güneþin altýnda, bir zamanlar bizdik burada,
Þimdi ise sadece hatýralar canlanýyor,
Ama bu vadi hala beni çaðýrýyor,
Her köþesinde, bir anýnýn yankýsý duyuluyor;

Bu mevsim, geçmiþle bugünün kesiþtiði yerdeyim,
Her yaprak, her çiçek, bana eski günleri hatýrlatýr,
Doða, bana en eski dostum gibi gelir,
Yitik hatýralarýn vadisinde,
Kendimi bulurum, hatýralarýmýn peþinde;

O eski günlerin kokusu sinmiþ topraða,
Mantar peþinde koþtuðumuz anýlar,
Nefesimizle ýsýttýðýmýz üþüyen eller,
Yorgunluðumuzda bile bir gülümseme vardý,
O anlarýn sýcaklýðý var bugün üzerimde;

Bu vadide zaman durmuþ gibi,
Her þey birer aný, hatýralarýn içinde saklý,
Eskiden kalma mutluluklar, þimdi hüzünle karýþýr,
Ama her þey yerli yerinde,
Doða hala bizi bekliyor, eskisi gibi;

Erol Kekeç/29.08.2024/00.10/Sancaktepe/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın: