Gerçek aþký kim unutur ki ben unutayým Yüreðim kavrula kavrula onu sevmiþtim Kýyamadýðým en kýrmýzý karanfilimdin Kokladýðým manolyam, mavi çiçeðimdin Þimdi damarlarýmda gezinen zemherimsin!..
Yedi iklimimi güze çeviren vefasýzým oldun Tüm renklerimi sen karanlýða sürgün ettin Gök yüzümdeki yýldýzlarý, ay’ý kararttýn Aþkýmýzýn gururunu hangi kirli yüreðe sattýn Allah affetse de, ben seni gönülden silip attým!..
Dinlenen sevda þarkýlarý beni intihara sürükler Nasýl aþksa, dindirmez ateþimi meyhaneler Sazým elimde beni dinler cadde, sokaklar Kahýrlar yedi bitirdi, her gece nefesim tekler Vebalim boynunda, ecelim geldi azrail bekler...
Zafer Direniþ ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
direniş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.