Gardaş / 2
Efkarýmý mazur gör, cümlelere kýrgýným
Nefesi gam olanýn sesi boðuktur gardaþ
Hasým yazdým kendimi talihime dargýným
Ciðeri köz olanýn sözü soðuktur gardaþ
Arada yudumlarým ben meyi, meyler beni
Sakilerden ziyade söyle kim neyler beni?
Mevzu mazi olunca hýncým del-eyler beni
Olur da pot kýrarsam, beni ayýktýr gardaþ
Dýþa kan sýzmýyorsa ucuz yaralý sanma
Sükûtu hayatýmýn gaddar kuralý sanma
Baþýmý yerde görüp alný karalý sanma
Dolu baþaðýn boynu öne eðiktir gardaþ
Mümessilim, emanet nefes taþýyorum ben
Kabristan mimarýyým ömür eþiyorum ben
Âdet yerini bulsun diye yaþýyorum ben
Kurt dadanan aðacýn içi oyuktur gardaþ
Beddua günah amma dua için yüzüm yok
Oluruna býraktým, baþka da bir çözüm yok
Lâ Havle’den ziyade diyecek tek sözüm yok
Kula sitem yakýþmaz, Allah büyüktür gardaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.