Kalem tutmak için Aþýk olmaya, kaybetmeye Füsunu ilaç bellemeye Gerek yok Araya birkaç satýr Sonlarýna anlamsýz uyak Ýkide bir duraklamaya da Gerek yok
Kandaþým dert yanarken Aptalca derdimden söz etmem Geçmiþime ihanet eden bedeviye Gönül baðlamam
Nedir ne deðildir diye bakmadan Analarý babalarý evlatsýz býrakana Can deyip acýmam Bende bir babayým, kansýz deðil
Benden öte anam Anamdan öte vataným ve kandaþým Günün sonunda eli kalem tutan Toplumcu bir adamým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Buqet Efendi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.