YAZ KIZIM!

Her þey nasýl da deðiþmiþ; bir anlam veremiyorum
Kime ‘merhaba’ dediysem, inan piþman oluyorum
Alnýmda ne yazýyor ki, bir gün okuyamýyorum
Bir kaç kelam eder etmez, hemen para istiyorlar.

Rahmetli baban der di ki: “Herkes anamý soruyor
Babam ne yapar-ne eder, onu hiç kimse sormuyor”
Öyle bencil olmuþlar ki, herkes kendine yontuyor
Senden bir þey almayýnca, hemen dönüp küsüyorlar

Sözlerimde bir mana var, idrak edip anlayana
Sevgi, saygý, selam olsun; birlikten huzur bulana
Gökten iki elma düþse, biri sana biri bana
Bir tanesi benim amma, onu da kaçýrýyorlar.

Dün de öyleymiþ demek ki, bugün de devam ediyor
Dünden ders almamýþ gibi, ayný dem devran sürüyor
Haram-Helal gözetmeden, kendine reva görüyor
Bir gün olsun insanlýktan, utanýp arlanmýyorlar

Ekizoðlu uyan artýk, senin neslin tükeniyor
Her gülen yüzün ardýnda, bir riyadýr gizleniyor
O riyakarlar yüzünden, masum kalpler sertleþiyor
‘Gemi azýya almýþlar’, yüz ver, astar istiyorlar.
Ankara, 08.08.2024

Sosyal Medyada Paylaşın: