Ölümden Korkmuyorum

Ölümden korkmuyorum. Çünkü,
Ölüm yokluk ve hiçlik deðil,
Fani dünyadan ebediyete sevkiyattýr,
Bu dünya tarlasýnýn hasadýdýr.
Ölümden korkmuyorum.Çünkü,
Haram yemedim, kimseyi arkadan vurmadým.
Kimsenin namusuna, kem gözle bakmadým.
Zalim olup mazluma zulmetmedim.
Abd oldum, gurura kapýlmadým,
Hiç ölmeyecekmiþ gibi bu dünyaya,
Yarýn da ölecekmiþ gibi ahirete çalýþýyorum.
Ya göründüðüm gibi oldum,
Ya da olduðum gibi göründüm.
Yapmacýktan hiçbir zaman rol yapmadým.
Devletimin malýný daim kendi malým bildim.
Hep yapýcý oldum, hiç yýkýcý olmadým.

Ölümden kormuyorum. Çünkü,
Emri bil-Maaruf Nehyi-enil Münker-i yaptým.
Rahmetlilerin Rahmetlisi yüce Allah’ýn rahmetinden,
Hiçbir zaman ümidimi kesmedim.
Ne zaman karným doymuþ ise, hep þükür ettim.
Yolda kalmýþlara, kimsesizlere daima yardým ettim.
Kul hakký hiç yemedim, yalan ise hiç söylemedim.
Daima Allah için sevdim, Allah için buðz ettim.
Yaradana ve Resulullah’a giden yollara baþ koydum.
Vurdum duymaz, arsýz, vefasýz hiç olmadým.
Yüreðimin, vicdanýmýn sesini hep dinledim.
Çocuklarýmý vatansever olarak yetiþtirdim.

Ölümden korkmuyorum. Çünkü,
Korkulacak hiçbir þey yapmadým.
Mezardaki sual meleklerinin suallerine hazýrlýklýyým,
Biliyorum ben ve benim gibiler Ahsenel takvimiz.
Esfele safiline düþmemek için, sýrat-i müstakimden ayrýlmadým.
Sevilmesi gerekenleri caný yürekten sevdim.
Irkçýlýk hiç yapmadým ve de yapanlarý da hiç sevmedim.
Güzellikler ortaya çýksýn diye çok ter döktüm.
Hak etmediðim sözler söylendi. Sustum, konuþmadým.
Sadece Allaha havale edip, hep sabrettim.
Küçüklere þefkatle davrandým ve de sevgiyle baþlarýný sývazladým.
Kendini bilen, kendini taþýyan büyüklere hiç saygýsýzlýk yapmadým.
Allah’ýný sevenlerle hep birlikte olmak istedim.
Yedim, içtim ama israf etmemeye çok özen gösterdim.
Yaþým Kýrkbeþ, harama ukçur açmadým.
Eþimden baþka gül koklamadým.
Kendimi bildim bileli hep ahde vefalý oldum.
Çirkinliklerin tamamýndan, kaçabildiðim kadar kaçtým.
Sevdiklerimin dertleriyle kederlenip, neþeleriyle neþelendim.
Hep doðrularý konuþtum, iþin kolayýna hiç kaçmadým.

Ölümden korkmuyorum. Çünkü,
Hýrsýzlýk parasýyla mal mülk biriktirmedim.
Devletimi, ülkemi, milletimi, vatanýmý gerektiði gibi sevdim.
Binlerce öðrenci yetiþtirdim, hiç birine kötü örnek olmadým.
Ýsmimin anlamý gibi daim dost olup dost kaldým.
Çevremdeki insanlarý hor ve hakir görmedim.
Hiçbir zaman ne oldum demedim, ne olacaðým dedim.
Fani dünyanýn nimetlerine aþýrý muhabbet beslemedim.
Öldükten sonra hesabýný veremeyeceðim hiçbir iþte bulunmadým.
Yüce Allah’tan baþkasýna hiç mi hiç, tapmadým.
Ýslami bir yaþantýnýn dýþýnda baþka bir yaþantýya sapmadým.

Ölümden korkmuyorum. Çünkü,
Cennetin ucuz, cehennemin ise lüzumsuz olmadýðýna inandým.
Cennetteki envaý türlü nimetlerin varlýðýna kavuþma inancýný hiç yitirmedim.
Ýyi ki ölüm varmýþ deyip, ölümün büyük bir nimet olduðunu kabullendim.
Neylerse güzel eyler dedim yaradanýn iþine hiç karýþmadým,
Hiç zalim olmadým ve onun rýzasý için çok aðladým,
Böyle olduðum için yýllarca tek kaldým,
Bildiðim doðrulardan asla yýlmadým,
Herkesi kendimden üstün gördüm,
Baþkalarý gibi zengin fakir arasýnda ayýrým yapmadým.

Ölümden korkmuyorum. Çünkü,
Kucaklaþtýðýmda çok muhabbetle kucaklaþtým,
Yüreðimin yufkalýðýný, merhametimin çokluðunu, muhafaza ettim,
Þeytanýmsý nefsim ile çok mücadele ettim,
Tam maðlup olacakken büyük zatlarýn yardýmýyla galip geldim,
Emanete hiçbir zaman hiyanet etmedim,
Hayalýyým, atalarýmýn kemiklerini sýzlatacak hiçbir davranýþta bulunmadým,
Ölülerimiz için üç Ýhlas, bir Fatiha okumayý ihmal etmedim,
Envaý türlü mahlukatlarý gördükçe, Allah’ýn büyüklüðüne hayranlýðýmý gizleyemedim,
Söz veripte sözümü yerine getirmemezlik etmedim,
Yani kýsacasý, korkulacak hiçbir þey yapmadým, yapmadým, yapmadým.
21/03/2005
Sosyal Medyada Paylaşın: