Aşkın sesi

Karanfil kokulu toprak ve gök
Uzun bir yorgan alabildiðine serin
Sarsýldý birden en dipten kök
Ve üzerimden uzaklaþtý ellerin

Tutkulu bir kýþ günü baharlar çaðlar
Kuþlar yapraklarda renkli cümbüþtü
Fezadan koptu sonsuz kasýrgalar
Yine sensiz düþlerim üzülmüþtü

Tutkulu aþkýn sesinden yansýyan gözlerin
Sarmalardý ruhumu gene özlerdim
Nerde eski sevdanýn narin neþesi
Þimdi sonsuza karýþmýþ aþkýn sessizliði

Gözlerimde hüznün en derin mavisi
Zalim kelimelerin acýsý içimde derin
Her pencerenin altýnda þiirlerim benim
Ve seni güneþin hayranlýðýyla öpeceðim

Sosyal Medyada Paylaşın: