Tertemiz bir sevdaydý nazardan kolladýðým Bütün yaþanmýþlara sende sahip çýk derim Bir veda busesiydi rüzgârla yolladýðým Alýp da alnýna koy, bunu senden isterim
Estirdiðin rüzgârý nefesimde sakladým Hakkýnda konuþmayý kendime yasakladým Aþka zeval gelmesin diye seni akladým Seni sevdim seveli hem saðýr hem de körüm
Hasretinden yansa da aþkla kapýna gelen Ne söz dinleyen oldu ne de kýymeti bilen Bendim benim gözümden akan yaþlarý silen Huþuyla okuduðun her þiirde ben varým.
Sýkýntýlý günlerdi zaman zaman darlandýk Bazen sevinç yaþadýk bazen de efkarlandýk Çýkýþý olmayan bir boþluða yuvarlandýk Allah bilir ben bilmem kalbinde var mý yerim
Coþari’nin yazdýðý her þey gönül sesiydi Seninse dört bir yanýn cehennem kafesiydi Evet bu son yollanan bir veda busesiydi Ben sabrýma sýðýndým, sonrasý Allah kerim.
26.08.2024/Samsun
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.