Gün Doğumu ve Ayrılık
Deniz ufkunda bir umut ýþýðý,
Yüzümde rüzgar, aklýmda sen.
Gün doðumu, maviye kavuþan bir yürek,
Sahilde yalnýz, seni düþleyen bir beden.
Kumlar sessiz, dalgalar yanký,
Ve gözlerim denizin ardýnda, seni arar.
Güneþ yavaþça yükselirken ufukta,
Kalbim, geceyi ve senin yokluðunu savar.
Bir rüya gibi geçiyor zaman,
Her dalga bir adým, her köpük bir hatýra.
Seninle paylaþtýðým bu sahil,
Þimdi bana yalnýzlýk ve özlemi fýsýldar.
Güneþin altýn sarýsý, gözlerindeki ýþýltý,
Kýta kýta yol alýrken uzaklara,
Birlikte yaþadýðýmýz her aný,
Kumlarýn arasýnda kaybolur, silinir zamana.
Ah, sevda güneþi, yanýmda olsaydýn,
Bu yeni günün anlamý seninle tamamlanýrdý.
Sahilde, gün doðumunu seninle paylaþmak,
Bir ömre bedel, bir ömre deðerdi.
Yüzümde bir gülümseme, içimde bir boþluk,
Her yeni gün, seni anýmsatýr, her sabah bir sancý.
Deniz kenarýnda yalnýz bir aþýðým,
Gün doðumunu, sevdiðinden ayrý seyreden, yalnýz bir kalp.
04.05.2011 BaRuT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.