Kendi Halimde Bir Adamım

Kendi halimde bir adamým
Küsersem þiirle sitem eder
Dizelerin gölgesinde aðlar
Sevdiðimi hecelere haykýrýrým....

Kendi halimde bir adamým
Lakin suya sabuna dokunmaz da deðilim
Haksýzlýða karþýdýr sözüm
Haklý olaný arar hep iki gözüm...


Kendi halimde bir adamým
Þair der arkadaþlar namýma
Ermek için dünya sýrrýna
Hem okur hem yazarým...


Kendi halimde bir adamým
Bir garip sevdalýyým yani
Aþkýn en güzeline vurgun
Biraz da aþktan yorgun....

Kendi halimde bir adamým
Zararým olmaz kendimden baþkasýna
Ama yârin bir damla göz yaþýna
Dünyalarý yakarým...

Kendi halimde bir adamým
Rüzgarla konuþur
Denizle susarým
Damarýma basanýn üzerine
Tüm kinimi kusarým...

Kendi halimde bir adamým
Ýzin verildiði kadar dünyada misafir
Gitme vakti geldi denildiðinde
Eyvallah der çeker giderim...

Kendi halimde bir adamým
Kitaplardan öðrendim yaþamý
Hayat ile perçinledim
Tolstoy’un yalnýzlýðýna dost
Steinbec’in bitmeyen kavgasýna yoldaþým...

Kendi halimde bir adamým
Sokakta yaþayan cana can
Onlara el sürene duvarým
Kavuþmak isteyen aþýða sel
Kavuþmak istemeyene engelim...


Kendi halimde bir adamým
Her þair gibi biraz melankolik
Alkolün baðýmlýsý olmayacak kadar alkolik
Aþký uðruna dünyaya kafa tutacak kadar deliyim...


Çaðdaþ DURMAZ






Sosyal Medyada Paylaşın: