ANNEM

Þefkatin öyle sarýp, sarmalar ki ruhumu...
Hangi uzun seferde, nerelerdesin Annem...
Güneþ olup odama, yansýr yüzünün nuru...
Iþýklar içinde yat, hiç ah vah deme Annem.

Oðullar Annesini, çok severmiþ anladým...
Gittiðine ben asla, asla hiç inanmadým...
Ne zaman dâra düþsem, sýkýþsa dertli baþým...
Omuzumda elini, hissediyorum Annem.

Yaþarým aðýr aksak, taþýrým yokluðunu...
Varlýðýn tek payemdi, tek övüncümdün Annem....
Üzerime sinmiþsin, koklarým mis kokunu...
Oðlum deyiþin hala, kulaklarýmda Annem.

Rüyamda seni gördüm, bana çok üzülmüþtün...
Çok iyiyiz adýný, anýyoruz biz her gün...
Sigarayý azaltdým, teselli deðil tütün...
Kýzar çok içme derdin, bu son sigaram Annem.

Murat FÝDAN

Þiirin yazarý : Murat FÝDAN
Sosyal Medyada Paylaşın: