Ansızın

Þimdi ölü bir denizin üstüne serpilir sevda

Kulaðý týrmalayan umutsuzluðun sesi uzaklarda
Ýþte vagonlar boyu yýlgýn rodrigo
Karanlýk donakalmýþ ardýnda
Garda gece sessizliði
Çocuklu bir kadýn, direniyor gözleri uykunun dökümlü ovalarýna
Ýþte orada!..

Dengesi alt üst bir coðrafya kaderim
Uçaklar kalkýyor kâh
Menekþeler mevsimsiz
Küskün, soluyor gün yine
Bir gün doðacak diye agusunda özlemin

Sýðýnacaðým bil ki kuþluk vakti kuytuna
Ansýzýn ölmezsen, ansýzýn ölme sen...


Sosyal Medyada Paylaşın: