ÜZGÜNÜM ÇOCUK...

Hayatýn acýmasýz yolculuðunda
biz hayallerimizle yaþatýrdýk sedalarýmýzý
Gerçeðin acýmasýz yüzüne yüzleþtirmeden yüreklerimizi
Biliyorduk kaybedecektik yaþama direncimizi
Devrimiz ayýplarýn yasaklarýn devriydi çocuk.

Aþk anlatýlmasý en zor olandý bizim için
Kanayan yüreklerimizi içimizdeki ateþte közlerdik
Gözyaþlarýmýzý saklayýp yalan gülüþler takardýk
Diyemezdik kimselere, çünkü günahtý yasaktý
Bilmezdik bizde utanýlacak bir þeymiþ gibi gizlerdik.

Yýllarý öðüttük hasretlerle acýyla tükendik
Ne biz mutlu olduk nede onlarý mutlu edebildik
Oysa yaþanacak öyle güzel þeyler vardý ki, çocuk
Tadamadýk hiç birini, yaþamayý bilemedik
Hakkýmýz olaný söküp alamadýk öylece sindik.

Öyle isterdim ki sizin önünüzdeki yolu açtýk,
Artýk özgürce koþasýnýz kanatlanýp uçarsýnýz
Biz zehrini içtik, size tadýný býraktýk diyebilmeyi
Olmadý iþte, ne yazýk ki utanýyorum sizden
Biz yaþadýðýmýzý, baþardýðýmýzý sanarak kocadýk çocuk.

Oysa ayýp deðildi ki sevmek, biz çok geç anladýk
Þimdi dinle çocuk sen sakýn kanma bizim gibi
Biz ýsýtamadýk güneþ ol sen ýsýt yürekleri
Sevgi ek her renkten çiçek bahçelerine
Yediveren gülü ol hep aç, kokunu saç evrene.

Size acýsý boy veren bir enkaz býraktýk utanýyorum
Oyunlarýnýzdan çok farklý sizi savaþýn tam içine attýk
Aþký sildik dünyanýzdan, sevmeyi yasaktan saydýrdýk
Üzgünüm çok üzgünüm çocuk, özür diliyorum hepinizden
Ama sen yýk duvarlarýný çocuk durma bizim gibi
Sevgi ile kucakla dünyayý diyemesem bile sen durma kucakla.



Canan Onuþ (Ceynan)_2008_Ýst.

Sosyal Medyada Paylaşın: