Süveydam

Süveydam’da nüksedip kanýma dolan kara/m
Ahirette ateþim, bütün ömrümce yara/m

Beynime bir uðultu koþuþur apartopar
Sanýrsýn iliðimde büyük kýyamet kopar

Gördüðüm her yerdesin, ýþýðýmsýn havamsýn
Azabýma müzahir, hiç bitmeyen davamsýn

Ardýna kadar açmýþ kapýlarý hafýzam
Zulasýnda, gizinde, tutuþur her bir azam

Penceremde, niþlerde, aynamda, perdelerde
Hem beyaz duvarlarda, hem bütün örtülerde

Her an hatýrda tutmak, sanki hayat ödevim
Ben bir garip misafir, sanki senindir evim

Sinema perdesini andýrýyor her duvar
Acýlar sýra sýra, yine resmi geçit var

Ne aðýr yük taþýyor, benim zavallý baþým
Yanaðýmý parçalar, alýn terim, gözyaþým

Yer yer sýrrý dökülmüþ aynam oyar gözümü
Çarpýyor suratýma paramparça yüzümü

Devasýz bir ur gibi zihnimdedir yüreðin
Yüreðime tetanos akýttýr fecre deðin

Kimlere mekan olup, kalbin kimleri saklar
Bahtýma kara çalýp, kimin bahtýný aklar

Hangi densiz seninle hayalini süslüyor
Bunun hayali bile ruhumu tütsülüyor

Deri/m gibi giyinip atamadýðým zillet
Ýmtihanýma sebep, belki kalbime illet

Çözdüm iþin sýrrýný, gerçek bana nihanmýþ
Sebepler zemininde gürleþen imtihanmýþ

Kýyam da süveydamý tutuyorum þuaya
Aksatmadan beþ vakit duruyorum duaya

Sosyal Medyada Paylaşın: