NE GÜZEL FAKİRDİK

Ne güzel bizler fakirdik,
Çocuktuk, küçücüktük,
Öyle güzel fakirdik ki, Keyfimiz gýcýr mutluluk baki,
Dýþarýda soðuk kar gibi,
Ama kuzine içten içe yanar,
Öyle yanýyorki sanki nar,

Kuzinenin üzerinde demir maþa,
Üzerinde dilim ekmek paþa,
Aydýnlýk bir kýþ sabahý,
Ve kýzarmýþ ekmek dilimleri,
Sucuk lüks ve pahalý,
Yumurta taze doðal mý?
Ekmek her zaman mis kokulu.

Fakat avm kafeleri dolu,
Katlarýnda bir gürültü,
Havasýzlýk içinde hava kötü,
Yapmacýk gülüþler kahkalar,
Düþünürüm hep mutlu mu bunlar.

Ýçeride kanaat dýþarýda kar,
Ýçeride huzur radyo zor,
Gazeteler yok yada var,
Öyle güzel fakirdik ki, Keyfimiz gýcýr mutluluk kadar,
Portakal kabuðu soba üzerinde,
Kokusundan keyfimiz yerinde,
Kestane közlemek ayný
köþede,
Bir gecenin süzdüðü mutluluklar.

Sonra gelir masal ve hatýralar,
Bunlarýn yerine doyurucu oyunlar,
Lezzet bir tarafa kokuya hasret,
Ekmek odun ataþýyla gevrek,
Ne kadar da lezzetli, tadardýk bir çeyrek.

Çay da kokardý, tere yaðda,
Domates, biber ve portakalda,
Hepsi de küçücük bir bakkalda,
Dýþarýda kar, içeride huzur,
Zam endiþesi, alamamak korkusu,
Hiç kimsede olmazdý elde küsur.

Ne güzel fakirdik bizler,
Ýnsanlar mutlulukla ikizler,
Mutluluðun resmini böyle çizerler,
Anlatsam þöyle dinleyin sizler,
Geçmiþi böyle anarým ben,
Yorar beni her zaman üzüntüler,
Her zaman böyle,
Dökülür gözümden, damla damla yaþlar.

Babür Ali Yaþar
Eðitimci/Araþtýrmacý
Sosyal Medyada Paylaşın: