Siyah bir dumana kilitliyim Haki yeþile en çok Kendime Geç kaldýklarýma Silik gülümsemene ve kaç yola bölüþtürdüm kendimi Pek çok çeþmede kendimi döktüm Aynalarda deðiþtirip makasýmý Parçaladým her seferinde birazýmý Saçlarýn yirmidört ayar ve rüzgarda yine harman kokusu Getirdiði bir can çekiþmenin iniltisi Her yer kýzýl Güneþ yine bileklerini kesmiþ akþam vakti Vadiler dolusu akan benim Pusu yemiþ sürgün Kendini taþýyamayan göç Kýna diye yak ellerine Alýþýk deðilim hem kendime Bu belli belirsiz türküye de Hala kendimi seviyorsam Tanýyabiliyorsam biraz Ýçim de yanýp sönen ýþýktandýr Zaman rahvan bir at gibi sýrtýndan boþluða atar bazen insaný Bir an bir uçtan bir uca kendini görürsün Ýlmek ilmek dokuduðun Utanýp bir yanýndan Bir yanýnla övünerek Hayatýn nefesi ensende Yüreðinde kýrk düðüm Bir kase sek ayrýlýk getirir saki Her yudumu dolar iliklerine Bozkýrýn ortasýnda yalnýz bir ardýç gibi Gýrtlaðýnda düðümlenip Kilitlenmiþ nabzýnda Nabzýnda bir matemin bestesi Kendinin ötesinde Kýzarak korkarak susarak susayarak
Sosyal Medyada Paylaşın:
murat halıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.