Matem

Siyah bir dumana kilitliyim
Haki yeþile en çok
Kendime
Geç kaldýklarýma
Silik gülümsemene ve kaç yola bölüþtürdüm kendimi
Pek çok çeþmede kendimi döktüm
Aynalarda deðiþtirip makasýmý
Parçaladým her seferinde birazýmý
Saçlarýn yirmidört ayar ve rüzgarda yine harman kokusu
Getirdiði bir can çekiþmenin iniltisi
Her yer kýzýl
Güneþ yine bileklerini kesmiþ akþam vakti
Vadiler dolusu akan benim
Pusu yemiþ sürgün
Kendini taþýyamayan göç
Kýna diye yak ellerine
Alýþýk deðilim hem kendime
Bu belli belirsiz türküye de
Hala kendimi seviyorsam
Tanýyabiliyorsam biraz
Ýçim de yanýp sönen ýþýktandýr
Zaman rahvan bir at gibi sýrtýndan boþluða atar bazen insaný
Bir an bir uçtan bir uca kendini görürsün
Ýlmek ilmek dokuduðun
Utanýp bir yanýndan
Bir yanýnla övünerek
Hayatýn nefesi ensende
Yüreðinde kýrk düðüm
Bir kase sek ayrýlýk getirir saki
Her yudumu dolar iliklerine
Bozkýrýn ortasýnda yalnýz bir ardýç gibi
Gýrtlaðýnda düðümlenip
Kilitlenmiþ nabzýnda
Nabzýnda bir matemin bestesi
Kendinin ötesinde
Kýzarak korkarak susarak susayarak

Sosyal Medyada Paylaşın: