ZAMANLA Yorulur yürek zamanla Ayrýlýklardan ve aþklardan Gözler hüzünlüdür daima Mendil kurumaz yaþlardan Uðramaz yollar Allah’a Ruh harcanýr telaþlardan
Durulur zamanla Ýnsan Kalp sevdikçe aðýrlaþýr Sanki mavidir damarda kan Oysa kýrmýzý akar dolaþýr Kuþ misali bedende can Uçar sonsuzluða ulaþýr
Ýnsan kendine bir yön arar Sorulur ardý ardýna sualler Kötülükler ruha zarar Ýyiye gidiþ deðil bu haller Ýnsan verirse doðru karar Umut olur kalbe hayaller
Kurulur zamanla yeni insanlýk Açar her yerde iyilik gülleri Iþýða boðulur zifiri karanlýk Dökülür kalplerden günah külleri Alemi sarar sonsuz aydýnlýk Diriltir yaþayan ölüleri ✒ Emrah Ýslam Kurt 6 Mart 2007 Salý
Sosyal Medyada Paylaşın:
emrahkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.