ve acý aynalarda seðiren can parçasý her parçasý ayrý bir yara, ayrý bir dram yüzlerce yüz-binlerce göz- tek bir feryat içinde taþ tanrýsý insanlýk denen bu denizin ortasýnda kaybolan bir hayat
ve þiir yakýndan yaþama seslenir uyut içindeki hayvaný ey insan !
kirli düþüncelerin örtüleri altýnda gizlenirken belirsiz günler býraktýn ardýnda gölgen bile geçmeye korkar uðradýðýn yerden
hiçbir anlamýn kalmadý yalan kadar deðerin yok içindeki sahte/kar yaþantýdan ne haber !
ey medeni ne matah þeysin býrak artýk içinde kurþun sektirmeyi larvalarýný doður kucaðýna bir tebessüm býrak kozan senden sýkýldý artýk haydi þekillen dertlen silkelen biraz iyiliðe dönüþen bir kelebek ol ve sus!
ve yakýndan yaþama seslenir þiir sonun geldi gelecek nefesini iyiliðe yeðle itibarýný kötülükle savaþa
yine vurup yine öldürme kendini !
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Boran 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.