Öz
VUR KENDİNİ YOLLARA
VUR KENDÝNÝ YOLLARA
Ýnsan kar saymalý adam gibi yaþadýðý her günü,
Felekten çaldýðý her aný…
Dünyalar senin olsa n’olacak?
Aðýz dolusu gülebiliyor musun?
Eþin dostun yanýnda mý?
Tat alabiliyor musun yediklerinden, içtiklerinden?
Öyleyse kafana takma hiçbir þeyi…
Hayat, nasýl tutarsan öyle gider
Biriktir biriktir, nereye kadar?
Bankalarý sevindirmekten vazgeçmeli
Omuzlayýp sýrt çantasýný, yollara düþmeli insan...
Yarýn yarýn diyorsun hala yarýn ne ki?
Henüz fýrsatýn varken, dizlerin taþýrken seni
Þekerin, tansiyonun çýkmadan henüz
Ellerin, ayaklarýn çekmeden isyan bayraðýný,
Vur kendini yollara…
Balýklarýn en güzelini yemeli insan lüferse Lüfer,
Kalkansa kalkan, somonsa, levrekse...
Her neyse iþte…
Ýçkilerin en alasý olmalý
En yakýþaný neyse yediklerine…
Daha ne söylesin bu deli adam be kardeþim,
Gereði var mý gerzekliðin? Anlýyorsun iþte…
HASAN ÖZBEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.