Bir Uçurtma Olsam
Bir uçurtma olup, yükselsem gökyüzüne
En masum çocukça hislerle…
Ilýk rüzgârlara býrakýp kendimi
Bulutlarý mesken tutsam.
Tüm çirkinlikleri yeryüzünde býrakarak
Mutluluðu göklerde arasam.
Dertlerim kuþ bakýþý görünse.
Özgürlüðün hayalini kurarken
O incecik ipim kopsa.
Yer çekimine meydan okurcasýna
Hep gökyüzünde kalýp
Huzurun sonsuzluðunu bulsam.
Geceleri ayýn ýþýðýnda
Kasvet dolu havasýna inat
Iþýl ýþýl parlayan yeryüzüne bakarak
Yýldýzlarla konuþsam.
Ve bir gün düzelecek inancýna
Bir ömrün adanmýþlýðýný anlatsam onlara.
Bir uçurtma olsam gökyüzünde.
Yeryüzüne kuþlarla haber salsam.
Huzuru bulduðumu söyleyerek
Çirkinlik, insanýn olduðu yerde desem.
Ýnanýn, her þey düzelecek diye
Ýyilere göklerden selam söylesem
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET AKİF GÜNGÖR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.