Geçmiþle geleceðin, fanusundaki ýþýk, Ruhlara hükmederken, semadan gelir denge. Ölümsüzlükle doðan, sevda ile karýþýk, Mutlak varlýk gölgesi, atomda olur denge.
Adem ile ednanýn, doðasýnda alemin, Söz ile kelamýnda, kalýba gelir denge. Susmamýþ lisanlarýn, gönlündeki kale’min, Burçlarýný kuþatan, mâ’nâyý bilir denge.
Kainatýn üstünü adýna insan denmiþ, Tahterevalli gibi, akýlý alýr denge. Cennetle cehennemse, kor ile aþka dönmüþ, Balçýktan fýtratýyla,içinde kalýr denge.
Zamanda yolculuðun, günah ve sevabýyla, Yücelmek ve kovulmak, sözü olmak babýyla. Ýki kutba sýkýþmýþ, hakikat girdabýyla, Hücresine sýðmayýp, kalýbý bulur denge.
Þahin Hanelçi 07.10.2008 Elazýð Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.