...KAYBETTİK...
Besmelesiz varmazdýk, sofra baþýna
Þükür yok, bereketi kaybettik gardaþ...
Çocuklar yüz eþkitir, bulgur aþýna
Þükür yok, bereketi kaybettik gardaþ
Aldýðýmýz maaþý, üç gün gitmiyor
Her þeyimiz varda, yinede yetmiyor
Yüzümüz gülmüyor, derdimiz bitmiyor
Þükür yok, bereketi kaybettik gardaþ...
Eski nesil, yokluðu görmüþ biliyor
Kuru ekmek versen, þükür deyip yiyor
Bu nasýl kuþak, yaðý balý yemiyor
Þükür yok, bereketi kaybettik gardaþ...
Kuru aþý, soðaný kemirir yerdik
Yarýsýný da akþam olunca derdik
Nimetin kýymeti yok, günlere erdik
Þükür yok bereketi kaybettik gardaþ...
Gece gündüz çalýþýr, ana babalar
Çuval ile olsada, yetmez paralar
Yüzü gülsede, içi dolu yaralar
Þükür yok, bereketi kaybettik gardaþ...
Elin var, bizim niye olmasýn dedik
Haramý helalý, boþ diyerek yedik
Paramýzý, götürüp faize verdik
Þükür yok, bereketi kaybettik gardaþ...
Haným koltuk, halý der, çocuk internet
Sýkýntýdan babasý olmuþ iskelet
Bu þekil, vallahi düzelmez memleket
Þükür yok, bereketi kaybettik gardaþ...
Servet der, bu iþe bir çare bulmalý
Büyüklerim düþünüp, kafa yormalý
Hakka tövbe edip, secdeye varmalý
Þükür yok, bereketi kaybettik gardaþ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.