Kayboldum bu þehrin gürültüsünde Zemheri gecenin karanlýðýnda Yankýlanýr sessiz ve acý çýðlýklarým Tren katarlarý geçer gözümün önünden Bazen bir vapur sireninde ve duyarsýn feryadýmý Martýlarýn sesinde
Baðrýþlarýn, haykýrýþlarýn koymaz bana Suskunluðun bana en acý iþkence Ya yokluðun? En büyük ceza Zincire vurulmuþ kalbim Gözyaþlarým sýzar geceye
Faili meçhul bir cinnet Kundaklanmýþ yüreðimde Ezik cümlelerdi yutkunduðum Sevebilme ihtimaline sýðýndým Güvenecek bir dalýmdýn tutunduðum
Uzattým ellerimi boþ çevirme Ya tut ellerimden Ya da terk-i diyar et yüreðimden
Sanki sýkýþmýþ zaman ve mekan Þimdi neredeyim bilmiyorum Hep çýkmaz sokaklar Lütfen beni bul Yola çýk !!! Yüreðinin götürdüðü yöne doðru Bir þarký besteledim adý ’’Ýstanbul’’
Tarih: 02.08.2024 ____________
Sosyal Medyada Paylaşın:
SADIK YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.