Sessizlikte Kayıp Düşler

Bir zamanlar gözlerde parlayan sevda,
Þimdi yalnýzca yankýlanan sessizlik,
Sesler bile yük oldu birbirine,
Gözler kaçýyor, kelimeler kayýp,
Nesnelere yönelir kýrýk kalpler;

Kelimeler boðulur aðýzlarda,
Sanki birer taþ gibi aðýr, soðuk,
Gözler baþka yerlere dalar usulca,
Aralarýndaki uçurum büyürken,
Nesnelerde ararlar huzuru;

Rahatlama mý bu, yoksa bir kaçýþ?
Bilinmez artýk ne sevgi ne de nefret,
Bir boþlukta savrulur duygular,
Yeni ilgiler, eski sevdadan kaçýþ,
Ama derinlerde hep bir yara belirir;

Birbirine yabancý iki ruh,
Ayný odada farklý dünyalar kurar,
Duvardaki resim bile daha yakýn,
Kelimeler yalnýzca yankýdan ibaret,
Sessizlikte kaybolan eski sözler;

Bazen bir kitap, bazen bir çiçek,
Kaçýþýn bahanesi olur, o kadar,
Oysa eskiden konuþan gözler,
þimdi sadece uzaða bakar, içe kapanýr,
Yüreklerse aðýr, kelimeler anlamsýz;

Yeni ilgi alanlarý, unutmanýn bahanesi,
Ama unutulan þey neydi, kim bilir,
Sevda mýydý, öfke mi, yoksa bir sitem?
Her kaçýþta biraz daha uzak,
Her adýmda biraz daha yabancý;

Nesnelerde bulurlar artýk huzuru,
Bir bardak, bir defter, bir eski aný,
Hepsi bir sýðýnak, bir kaçýþ yolu,
Ama gerçekler hep derinlerde saklý,
Kapanmayan yaralar gibi hep yenilenir;

Rahatlama deðil bu, yalnýzca bir yanýlsama,
Çünkü her sessizlik bir çýðlýk saklar,
Her uzak bakýþ bir hüzün taþýr,
Her yeni ilgi, eski bir yaradýr aslýnda,
Ve her adým, biraz daha yitirir eskiden;

Çöküntüde yankýlanýr eski þarkýlar,
Her nota, her mýsra bir sitem,
Sevda toprak altýna gömülmüþ,
Nefret ise kök salmamýþ henüz,
Arada kalan bir boþluk köprü kurulmaz;

Bir masa, iki sandalye, ama arada bir uçurum,
Sözler yerini nesnelere býrakmýþ,
Sevda deðil artýk konuþulan,
Sadece sessizlik, belki biraz sitem,
Kaçýþlar bile bir anlam taþýr farkýnda olmadan;

Birbirine yabancý iki göz,
Ayný resme bakar ama farklý görür,
Kelimeler tükenmiþ, yürekler susmuþ,
Nesnelerde ararlar kaybettiklerini,
Ama bulduklarý yalnýzca bir hiçtir;

Rahatlama deðil bu, sadece bir aldanýþ,
Çünkü ne sevda bitmiþ ne nefret baþlamýþ,
Ýkisi de yitmiþ birer hayalet,
Yeni ilgiler bir kaçýþtan ibaret,
Ve her kaçýþ, biraz daha uzaklaþtýrýr;

Nesneler konuþur, insanlar susar,
Ama sessizlikte bile yankýlanýr eski sesler,
Kelimeler kaçmýþ, yürekler saklanmýþ,
Yeni dünyalar kurulmuþ eski enkazda,
Ama hepsi bir yanýlsamadýr aslýnda;

Kelimelerin aðýrlýðý altýnda ezilir zaman,
Birbirine dönük olmayan bakýþlar,
Kaçýþlar, suskunlukla örtülmüþ,
Sevda mýydý, nefret mi, bilinmez artýk,
Ama arada kalan, yalnýzca sessizlik;

Sessizlikte kaybolmuþ bir sevda,
Nesneler arasýnda yitmiþ umutlar,
Rahatlama deðil bu, sadece bir kaçýþ,
Çünkü en derinde saklý kalan,
Yitirilmiþ bir geçmiþin yankýlarýdýr;

Bahadýr Hataylý/18.08.2024/03.28/Sancaktepe/ÝST

Sosyal Medyada Paylaşın: