kendi sarayımızı inşa etmek

Bizler neden hep þekle önem veriyoruz.?
Zarfa kaynaklýk eden, onun iç dünyasýný dýþa yansýtan,
Mazrufu deðil mi?
Tamam, görüntü de bir mesaj, bir algý oluþturmaktadýr.
Ancak, içe dair süslenmeyen bir dünya yerine…
Þekle dair süslenen ve sadece yüzeysel olan bir dünyanýn arasýnda…
Ayýrt edici bir farkýndalýk olmasýn mý?
Öyleyse yazýlarýn muhteva ve özünü okuyarak kazanýlacak,
Kazandýrýlacak bir deðer,
Giydiðin bir elbise yahut…
Pantolondan, nitelik yönüyle daha çok ilgi oluþturmasý,
Okuyucuyu meþgul etmesi, düþündürmesi ve…
Ona dair daha fazla bir yoðunluk mesaisi gösterilmesi
Gerekmez mi?
Nihayetinde bir resim þekil vs. beðenilir ama ya yazýlan bir yazý,
Bir fikir ortaya koyma,
Yorum yapma tanýtým,
Parmak basýlan bir idea daha mý önemsiz mi ki;
Sadece bakmakla geçiþtiriliyor…
Eðer bir þey yüzeysel bir bakýþ kadar deðersiz ise,
Demek ki yazýlan yazýlarýn,
Okunan kitaplarýn bir resim, dýþa ait bir görüntü kadar bile,
Yok mudur ehemmiyeti?
Halbuki bizim daha çok düþünmeye
Araþtýrmaya ve okumaya ihtiyacýmýz var.
Sizce de öyle deðil mi?
Maddeci bir asýrda menfaatler, üstü örtülü ödenek gibi….
Keþke, ama keþke önce kendimizi imar edebilseydik.
Çünkü insanýn ömrü eserlerinin yansýmasý ve ideasýndan ibaret deðil mi?
Hayat baþýmýzdaki en büyük Taç…Lakin mazrufun yetkinliði, sahip
Olduðu güzelliðindendir.
Keþke, keþke ama keþke önce kendimize gidebilseydik…
O zaman içimize inþa ederdik en güzel sarayý…

#yusuf

Sosyal Medyada Paylaşın: