Çarpýk çehreli bulanýk aþk, Teselli kuruntusu ve alaycý bir enaniyet, Esinti yaþama sevinç katan gri bir hüzün, Ve dalgasý derindir boðulmuþ huzurun demi, Ne tuhaf ki denizle böbürleniyor ahengi bozan cümlelerin süslü yaný, Yeni yetmeydi belki de hoþ görülüp hor karþýlanan asabi hissiyatlar, Bir düþünce hastalýðýna gebe iken umutlu sancýlar, Ve ertelendi, vara yok ekleyen gülüþü viþne çürüðü kokan mühürlü sevda.. Kucaklayan yalnýzlýða ahde vefadýr beyaza gem vurmak, Mahâl vermeden acýya dost gibi görünüp hunharca sarýlmak, Boþluðundan düþünce uçurumun kollarýna, Garibine gidiyor mürekkebi acýdan tatlý kelamý kalemimin..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emin Herki Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.