CİĞERLERİMİZ YANIYOR

Ciðerlerimiz yanýyor, ateþ büyük,
Yangýnla kavrulur yurdum, acý bu yük.
Ýhanet mi bu, yoksa ihmal mi var?
Dua ediyoruz, Allah’ým duy, yakarýþlarý.

Piknik ateþiyle tutuþur daðlar,
Kontrolsüz yangýn, yakar umutlar.
Söndürmek için koþar el ve yürekler,
Yaðmur bekleriz, Allah’ým, bir haber.

Gökyüzü bulutlarla dolsun hemen,
Korusun bizleri, gönder rahmettinden.
Bu ateþ bitsin, alevler sönsün de,
Yurdumda barýþ, huzur sürsün yine.

Yüreðimizde yangýnýn izleri,
Sarsar mý bu acý, daðlar, denizleri?
Bir kývýlcým ihmalden çýkar belki,
Yurdumda yanmasýn hiçbir çiçek, dal.

Ey rüzgar, esme, daðýtma ateþi,
Yangýna karþý dikilsin bu kiþi.
El birliðiyle durduralým bu aný,
Allah’ým, gönder bize yardýmýný.

UMUTHAN NEJAT HOCA
Sosyal Medyada Paylaşın: