KALBİMİN SIZISI

Çöllerin çýlgýn susuzluðu dudaðýmda
Sensizliðin kavrulduðu þu kalbime
Issýz geceler sardý her bir köþeleri
Kopkoyu siyahdý renkler, þafaklara sýðýndý
Düþlerim korkularla kucaklaþtý
Ayrýlýðýnýn tutuþtuðu gönlümde
Artýk bahar rüzgarlarý serinletmiyor nedendir

Yaðmurlar hangi iklimlere göç etti
Saçlarým daðýnýksa, rüzgarlar sert eserse
Sanmaki iklimlerden senin mevsimlerinin eseri bu
O uzak kilometreleri ben koymadým aramýza
Nereden bilecektin sen o soðuk kýþ sabahlarýnda
Kaldýrýmlarda donan karlarýn nasýl oluþtuðunu
Frankfurt otobüslerinin saat onbir beþte kalktýðýný
Aç ve bitkin yetiþtiðim saatimi - bir çay bile
Ýçmeye vaktim olmadýðýný
Ýþte bu günler unutturacakken çektiklerimizi
Daha da beter vurdu zalimlerin kararý bizi

Ýnsanlarýn her yaþta neler düþündüðünü hep merak ettim
Hayat takviminden senden ayrý zamanlarý sildi de
Sana verilen kararlarla... ben ne kaybettim ?
Sen ne kaybettin... saymadým gözümden düþen yaþlarý
Bazen soðuk kaldýrým taþlarýna çöküp aðladýðýmý
Telefondaki sesini duyup da dayanamadýðýmý
Mektuplarýmýn romanlaþtýðýný senin için yazmaktan
Býraktým kendimi karanlýklara
Artýk gülmek nerede kaldý
Nefes almak bile hazine bana
Beklediðim zamanlarda

Yüreðime taþýsan kaybettiðim zamanlarýmý
Gülen gözlerimi, baharlarýmý, yazlarýmý
Geri getirsen gidenleri
Günler karanlýklara gömüldü bir bir
Geçmiþ anýlarým olacak bundan böyle
Tek tesellim
Ýçinde yaþadýðým tatlý rüyalar
Hiç bitmeyecek sanmýþtým
Oysa rüyalar hep sabah dönüþü bitermiþ
Bizim rüyalarýmýz
Akþam dönüþü bitti


Günay Koçak

17. 08. 2024
Sosyal Medyada Paylaşın: