Yüreðimi bir manivelayla kanirtmakla geçti ömrüm Aklýma yelpaze sallamakla Mika Gozbebeklerime masa atmýþ demleniyor yine hayat Yudum yudum içerek en insancýl yanýmý Gökyüzü kadar sakin bir vahþet Daha dün çok tanýdýk gelmiþtim kendime Bir þey bul ört üzerime Beni ondan gizleyecek Bir koku sür ya da Cümleler bul bana ait Bir titreme sýtma nöbetlerimden Bir mühür çekip çýkar gozbebeklerimden Gitmemeliyim karanlýðý serpiþtir yoluma Eski günlerin hatýrýna
Bir merdivenden iniyorum sanki Bir karanlýðýn midesine Bir düþ vardý buralarda bir yerlerde Bir özlem canayakýn sokulgan Bir þarki Mika sen de bilirsin Bizi imbikten geçiren Sýzardýk hani Kendimizden Yýrttým kitaplarý þiirlerimi unuttum Mika Bir ölüm mangasý kurdum kelimelerden kendime Hep böyle degilmidir zaten? Yüreðimiz cellat aklýmýz musalla
Sosyal Medyada Paylaşın:
murat halıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.