17 Ağustos’a 17 Kıta

Aðustos yine sýcak,
Neþeliyiz hepimiz,
Gölge yok sýðýnacak,
Denize gitmeliyiz.

Bugün hayli yorulduk,
Haydi herkes yataða,
Seher vakti yolculuk,
Sabah ola hayrola.

Kimi rüya görürken,
Kimisi uyanýkken,
Önce bir ses duyuldu,
Yer oynadý yerinden.

O ses ile birlikte,
Fýrladýk yataklardan,
Bir an geldik göz göze,
Donakaldýk korkudan.

Sonra biraz duruldu,
Hemen koþtuk kapýya,
Gözlerimiz yaþ doldu,
Yaþayacaktýk daha.

Aklým yerine geldi,
Þöyle süzdüm çevremi,
Yýkýk, dökük binalar,
Rabbim bunlar gercek mi?

Derken çýðlýklar duydum,
Koþun yardýma diye,
Bir, iki ses deðil ki,
Koþayým da nereye?

En yakýn eve koþtuk,
Baþladýk aramaya,
Birkaç canlý çýkardýk,
Diðerleri mezara…

Aradým hemen evi,
Telefonlar kitliydi,
Üç, beþ sefer denedim,
Sonunda bir ses geldi.

Merak etme ey ana,
Biz iyiyiz çok þükür,
Tek derdimiz sizsiniz,
Yakýnda görüþürüz.

Ertesi akþam oldu,
Ýzledik haberleri,
Marmara tüm sallanmýþ,
Yedi dörtmüþ þiddeti.

Kýzýlay çadýr verdi,
Kurdu millet el ele,
Kazanla çorba piþti,
Daðýttýk seve seve.

Bir hafta sonra duyduk,
Binlerce insan ölmüþ,
Yaþanýlan felaket
Oldukça da büyükmüþ.

Geçici evler yaptý,
Var olsun devletimiz,
Hak sever çalýþaný,
Konuttur dileðimiz.

Zamanla o da oldu,
Tamamlandý binalar,
Tastamam olmasa da,
Sarýldý tüm yaralar.

Bu deprem unutulmaz,
Yaþamayan anlamaz,
Yaralar sarýlsa da,
Anýlardan atýlmaz.

Þimdi dua zamaný,
Yalvaralým. Allah’a,
Böyle büyük bir acý,
Yaþatmasýn bir daha!…

yusuf akkaya
Sosyal Medyada Paylaşın: